3 საიდუმლო ადგილი საქართველოში, რომელიც ჯერ ტურისტებმა ვერ აღმოაჩინეს 🌄

წარმოიდგინე ადგილი, სადაც ყოველდღიური ხმაური ქრება, ტელეფონი ჯიბეში არაფრად იქცევა და შენს შიგნით რაღაც ნაზად იწყებს გამოღვიძებას.
საქართველო სავსეა საოცარი ლოკაციებით, მაგრამ არის რამდენიმე ისეთი კუთხე, რომელიც ჯერ კიდევ ბუნების მკლავებშია ჩაკარგული. იქ, სადაც ტურისტების ნაკადმა ვერ მიაღწია, იქ ხდება ნამდვილი მაგია ✨.

დღეს მოგიყვები სამ ისეთ საიდუმლო ადგილას, რომლებიც შთაბეჭდილებებს სამუდამოდ დატოვებენ შენს მეხსიერებაში. იქნებ ერთხელაც შენც აიღო ზურგჩანთა და გაუყვე ამ გზას?

1️⃣ ტობავარჩხილი — ტბა, რომელიც მთებსაც კი ჩუმად ადევნებს თვალს

სვანეთის ერთ-ერთი ყველაზე მიუწვდომელი ადგილი — ტობავარჩხილის ტბა. მის სახელსაც კი სვანური სილამაზე აქვს — „ვერცხლის ტბა“. აქ მოხვედრა ადვილი არ არის: მთების გადალახვა, რთული ბილიკები და სიღრმისეულ სიწყნარეში ჩაძირვა აუცილებელია, მაგრამ ეს გზა თითქოს გწმენდს შინაგანად.
გახსოვს ის განცდა, როცა პირველად მთვარის შუქზე ტბის ზედაპირს დახედე? თუ არა — ტობავარჩხილი ამისთვისაა.
როცა იქ აღმოჩნდები, მიხვდები — ეს ადგილი სუნთქვას გიკავებს. ბუნება აქ სუფთაა, უხმოდ გელაპარაკება და მთების ჩრდილებში საკუთარი თავი უფრო ნათლად გესმის.

პატარა ისტორია:
ერთხელ, ერთმა მოხუცმა სვანი ქალმა მთაში ლაშქრობის დროს გამიჩერა და მითხრა:
*„ტობავარჩხილში ვინც ჩავიდა, იქიდან სხვა ადამიანი დაბრუნდა“. *
გახსოვდეს, რომ ზოგჯერ გზა მნიშვნელოვანია, მაგრამ მიზანი — გადამწყვეტი.

2️⃣ უდაბნოს მონასტერი — ფიქრების წმინდა თავშესაფარი

ყველამ იცის დავითგარეჯი, მაგრამ ძალიან ცოტა ვინმეს უმოგზაურია უფრო შორს, აღმოსავლეთის უკაცრიელ უდაბნოში, სადაც მდებარეობს უდაბნოს მონასტერი. ეს ადგილი თითქოს სხვა ეპოქიდან დარჩენილი კუთხეა, სადაც მხოლოდ ქარის ხმა ისმის. აქ სიჩუმეს ისეთი ძალა აქვს, რომ ფიქრების გადალაგება იწყება, თითქოს საკუთარ თავში უფრო ღრმად ჩადიხარ.

პატარა ისტორია:
ერთხელ ერთი უცხოელი მოგზაური შევხვდი, რომელიც ნახევარი დღე აქ იჯდა, თვალს ჰორიზონტიდან ჰორიზონტამდე აყოლებდა და მითხრა:
*„აქ ფიქრებსაც აღარ აქვთ ადგილი, მხოლოდ ყოფნა რჩება“. *

უდაბნოს მონასტერი — ესაა ადგილი, სადაც უბრალოდ ხარ.

3️⃣ მტირალას ეროვნული პარკი — სადაც ტყეს სუნთქვა ესმის

ბათუმიდან სულ რამდენიმე წუთის სავალზე, ისეთ ადგილას აღმოჩნდები, რომელიც სუბტროპიკალ სამოთხეს ჰგავს. მტირალას ეროვნული პარკი ხშირად შეუმჩნეველია ტურისტებისთვის, რადგან ზღვის პირას რჩებიან, მაგრამ აქ ბუნება გაცოცხლებულია.

წინ დაგხვდება ულამაზესი ტყეები, სადაც ღრუბლები ხეებს ეხება, იქცევი პატარა ბილიკებზე, გესმის ჩანჩქერების ხმა და სიგრილეს სხეულით გრძნობ.
ეს ტყე შენს ფიქრებსაც კი ხვდება, თითქოს ბუნება შენთან ერთად სუნთქავს.

პატარა ისტორია:
ერთხელ ბილიკზე ჩამოვჯექი, როცა წვიმა წამოვიდა — სუნთქვა სხვანაირი გახდა. მეგონა, რომ ტყე მელაპარაკებოდა, ჩურჩულით, წვიმის წვეთებით.
ასე მივხვდი, რომ მტირალა — ეს უბრალოდ პარკი კი არა, ცოცხალი ორგანიზმია.